Baskı teknolojileri, basıldıkları şablona göre adlandırılır. En yaygın kullanılmakta olan baskı yöntemleri; Yüksek baskı (tipografi), düz baskı (ofset), çukur baskı (tifrduk) ve elek baskı (serigrafi) olarak belirtilebilir. Baskı tekniklerini detaylı incelemek istersek kullanılan baskı kalıplarını ve çeşitlerini derinlemesine anlatmamız gerekir. Baskı tekniklerinin kullanıldığı teknolojileri ve tiplerini analiz etmeye başlayalım.

Baskı Teknolojilerini İnceleyelim

1- Yüksek baskı (tipografi):

Yüksek baskılı bir sistemde, kâğıda baskı yapan kalıbın çıkıntısı, baskı yapmayan bölümlere göre daha yüksektir. Yüksek baskı sisteminde, kalıp biçiminde kullanılan makine dizgi, el dizgi, fotopolimer klişeleri ve çinko klişe baskıyı yapan ve yapmayan alanların birbirlerine olan yükseklik farkından dolayı sisteme yüksek baskı sistemi adı verilmiştir.

Endirekt Tipo Baskı  (Letterset)

Letterset baskı sisteminde bir kalıp olarak metal veya fotopolimer plakalar kullanıldığı için, bu sistem bir "yüksek basınç" sistemi olarak düşünülmelidir. Bu sistemde kağıda kauçuğa lastik basıncı uygulanır. Mikroskopla büyütüldüğünde, bazı harflerin kenarlarının keskin ve siyah olduğu, ancak cepheye doğru giderek zayıf olduğu görülmektedir. Bu görüntü tramvay noktalarında mevcut değildir. Noktalar daha keskin, opaklıktan daha açık ve dolgun olsa da, basit tonlar ve zemin baskıları ofsetlere göre çok düzgün değildir.

Fleksografik baskı (anilin veya lastik baskı)

Fleksografik baskı, kauçuk veya kirel, APR gibi fotopolimer fleksografik formlar kullanılarak gerçekleştirilir. Fleksografik baskıda, bir nokta ve merkez kenarı arasındaki koyuluktaki fark, tipografik bir contaya benzer. Aslında, fleksografik baskıda sıvı mürekkep kullanıldığı için, bu fark tipografik baskı durumunda daha belirgindir.

Fleksografik baskı makineleri döner ve rulo kağıt veya plastik folyo üzerine basılır. Kullanılan kalıp sadece yakın zamana kadar lastikler için kullanıldığından, bu yayına "lastik baskısı" denir. Fleksografik baskı makinelerinde, boya tankında dönen verici merdane, boyayı kapitone bir denizkızı verir, silindir-trampası bunu formül kazanına aktarır. Kalıp kazanı, baskı kazanı ile temas eder ve içinden geçen kağıdı veya folyoyu yazdırır.

2- Düz Baskı (ofset):

Su bazlı boya temelinde çalışır. Orijinalinden alınan filmin görüntüsü, ışığa duyarlı bir yer değiştirme plakasına aktarılır ve şekil hazırlanır. Bu baskı sistemine düz baskı denir, çünkü matrisin yüzeyindeki baskı ve baskı olmayan parçalar aynı yüksekliğe sahiptir. Düz baskı yapabilen makinelerde üç kazan tipi vardır: Kalıp Kazanı, Kauçuk Kazanı ve Baskı Kazanı. Düz baskının yapılışı esnasında kalıp kazanındaki şekiller, kauçuk kazana aktarılır ve baskılanacak kâğıt, baskı kazanı ile kauçuk kazan arasından geçerken baskı meydana gelir. Düz baskıda, kâğıdın arka yüzeyinde forsa olarak tabir edilen iz oluşmaz. Ofset noktalarının her alanı aynı koyuluğu alır. Nokta kenarlarında zayıfça ve hafif tırtıllar oluşabilir.

Işık baskı (jelatin baskı)

Işık baskı, tram noktalarının olmaması nedeniyle hem ofset hem de diğer baskı sistemlerinden ayrılır ve aynı zamanda ofset gibi düz bir baskı sistemidir. Açık tonlara baktığınızda, küçük boya parçacıkları görebilirsiniz, ancak bu anlamda keskin bir nokta yoktur. Bir ışık contasının bir örneği bir fotoğrafla karşılaştırılabilir. Boya parçacıklarının uygulandığı jelatin taneleri, 500'lük bir tram ebatındadır. Orijinale en yakın baskı kalitesi, kolay baskı ile elde edilir. Ancak bu baskı sisteminde kayıt ve dize çalışmıyor.

3- Hendek (çukur) baskısı (Tifdruk):

Yüksek baskının aksine, basım alanı çukurdur. Boya (mürekkep) çukurlara dökülür. Fazla boya ekarte edilir ve basılır. Çeşitli tifruk baskı sistemlerinin görüntü sonuçları aynı değeri vermez. Hepsinin ortak özelliği tırtıllı baskı yapmalarıdır. Bu, esas olarak, tram kullanmama zorunda kaldıkları gerçeğinden kaynaklanmaktadır. Ürünler için tram kullanmayan tek bir döner gravür silindiri, manuel olarak kazınmış silindirlerdir. El yazmalarında tramların kullanılmasının nedeni, çukurlarla dolu boyanın korunması, noktaların sınırlarını oluşturan çizgilerin aşılmaması, yani boyanın taşmasını engellemektir.

Klasik tindruf

Çukurların derinliği farklıdır, ancak aynı çaptadır. Bu sistemde, merkezi tonlar ve açık tonlar lupus olarak kabul edilirse, aynı büyüklükteki tipik kare noktalar görülür. Aynı boyuttaki tüm noktaların tonları, derinlik farkı nedeniyle boya miktarına bağlıdır.

Koyu renklerde, kağıda yoğun miktarda boya (çok renkli işlerde), kuyucukların sınır çizgilerini kapatır ve bu da ayrıntı kaybına yol açar. Klasik rengin üç rengi ile elde edilen görüntü tonu değerlerinin doygunluğu, diğer basılı sistemlerde sadece dört renkte elde edilebilir.

Gravür nakli

Elektronik silindir kazıyıcı tarafından hazırlanan silindirler tarafından verilen noktalar orta ton ve ışık akısı eliptiktir. Nokta kenarları çok net değil. Bu göstergeler, silindirin hazırlandığını göstermektedir.

Yarı ototipi tifdruk

Bu baskı sisteminde deliklerin çapı da derinliğe göre değişir. Yarı otomatik noktalar, açık tonlu "iğne deliği" noktalarında yuvarlanır. Yarı tonlarda kare. Ancak karelerin köşeleri hafif yuvarlanır.

Ototipi tifdruk

Bu baskı sisteminde deliklerin derinliği aynıdır, ancak çaplar değişir. Klasik ve yarı otomatik olarak sık kullanılmaz. Açık ve koyu tonların baskısı çok başarılı değil. Özellikle ambalaj baskısı için folyo üzerinde kullanılır.

4- Serigrafi (Elek Baskı):

Bu sisteme sentetik veya ipek baskı kullanımı nedeniyle serigrafi denir. Bu doku, dişleri arasında ince gözeneklere sahiptir. Ekrandaki boya bir lastik tabanca ile soyulduğunda, ana kağıdındaki deliklerinden ve preslerinden geçer.

Her şeyden önce, serigrafi elek çerçevesine uzanır. Ön ve arka yüzeylere özel bir çözüm uygulanır. Kuruduktan sonra, pozitif film yerleştirilir ve bir vakumda maruz bırakılır. Açık alanlar sert, korunmasız alanlar yumuşaktır. Daha sonra, ekranın yüzeyinden, basınçlı suyla banyo yaptırılır. Böylece, boyanın geçmesi gereken alan boş duruma gelir. Gerekirse, elek düzeltilir. Daha sonra sertleşen kutudan geçen veya özel bir vernikle kaplanmış form baskıya hazırdır.

Ekrana yazdırırken, kalın bir boya tabakasına dikkat çekilir. Diğer baskı sistemlerinde, boya tabakası 3 um kalınlığa sahiptir ve elek baskıda ortalama 20-30 mikron kalınlığa sahiptir. Serigrafi ile kağıda ek olarak karton, cam, ahşap, fiberglas ve neredeyse her türlü 3D malzeme gibi malzemelere basılabilir.